Gambia: Een land vol uitdagingen en hoop

Gambia behoort tot de armste landen ter wereld, met een groot deel van de bevolking die ver onder de armoedegrens leeft. Het land wordt volledig omringd door Senegal en grenst in het westen aan de Atlantische Oceaan. Grote industrieën ontbreken, en de belangrijkste economische activiteit is de export van pinda’s. Omdat vrijwel alles geïmporteerd moet worden, is er een groot tekort aan goederen die voor ons vanzelfsprekend zijn. Als deze producten al beschikbaar zijn, zijn ze vaak onbetaalbaar voor de meeste mensen.

De bevolking is dankbaar voor alle vormen van hulp, en de waardering hiervoor is enorm. Om hen te ondersteunen, sturen we hulpgoederen die schaars of helemaal niet verkrijgbaar zijn. Denk hierbij aan kleding, shampoo, maandverband, tandpasta, tandenborstels en speelgoed. Ook oude voetbalkleding is welkom. Voetbalclubs vernieuwen regelmatig hun tenues, en dankzij deze gedoneerde shirts kunnen jongeren in Gambia weer jarenlang genieten van een potje voetbal. Ook ballen zijn zeer gewild.

Veel ouders hechten grote waarde aan onderwijs voor hun kinderen, juist omdat ze zelf nooit de kans kregen om naar school te gaan of hun opleiding af te maken. Grote stichtingen zetten zich in voor de bouw van scholen en ziekenhuizen — waardevolle initiatieven die absoluut moeten blijven bestaan. Toch zijn deze voorzieningen lang niet altijd gratis. Gezinnen met meerdere kinderen kunnen het onderwijs vaak niet bekostigen. Hoewel er wordt beweerd dat meisjes kosteloos naar school kunnen, blijkt dit in de praktijk vaak anders. In sommige gevallen zijn de kosten voor meisjes zelfs hoger, waardoor jongens vaker voorrang krijgen.

Op scholen is lunch beschikbaar tegen betaling, maar niet alle ouders kunnen dit betalen. Sommige kinderen zitten daardoor met een lege maag in de klas of moeten hun klasgenoten om eten vragen.

Vrouwen in Gambia zijn in grote mate afhankelijk van hun man. Wanneer ze verlaten worden of weduwe raken, staan ze er vaak alleen voor — zonder opleiding, zonder inkomen en zonder werk, maar met de verantwoordelijkheid voor hun kinderen. Juist deze kwetsbare groep vrouwen en kinderen heeft onze hulp het hardst nodig. Hier ligt dan ook onze grootste prioriteit.

Ook de gezondheidszorg kent grote beperkingen. Veel behandelingen zijn alleen beschikbaar in dure privéklinieken, wat ze onbereikbaar maakt voor de armere bevolking. De levensverwachting in Gambia is laag, maar kan en móét omhoog door ook de minstbedeelden toegang te geven tot goede, betaalbare zorg.